يآصآحبيٌ من كثرمآتطريٌ علىٌ بآليٌ أسوّي آشيآء مآتطريٌ علىٌ علمك معرّفيٌ .. مع آيميليٌ .. وقفل جوآليٌ بآسوٍردهآ كلهآ حطّيتهآ > آسمك !
آهـ لو انكـ ترمي الدنـيــا ورآكـ وارمي الدنيا ورا ظهري واجيكـ كان تدري ان الغلا كله غلآكـ وكـان تدري وشكثر قلبي يبيـكـ
- أن ضضآق بكّ ‘ وِقتكّ , ف أنآ ‘ لكّ | عششآنكّ ! . . عطنيْ جرِوِححكّ وِ أنت . . . . . . . . . . . أرِتآح ( ججججوِآيْ ) عآديْ أعيش الجرِح , وِ وِ وِ أبقققى مكّآآآآنكّ . . وِ رِآضي , تغيييب النآس بسس ,, أنت وِيآ آ آ آ يْ !
نقشتْ آسمكّ علىْ عرق الخفوق آللي فقد يمنآك وآذآ مرّ آلنفس صدري تذكرتك وحييّتك شهُور مرِت وآنآ قلبيْ يعيش بضيعته بحمآك بدوُن اسبآآب لآ تسأل ليآ مني تمنيتك
دآمڳ ڳذا .. " مقفي " ۆ لإ ﺂشۆف لڳ شۆق ۆ ﺂنإ علىێ قربڳ .. [ بذلتْ ۆ تڳلفت ] ” عيب “ ﺂتبعڳ .. ۆلۆ ڳنت محرۆق =`) حتىێ لۆ بعد هجرڳ تحسفتّ ﺂنإ عَرفتڳ ' ذۆق ' ۆببعد ۆ ﺂنإ .. ذۆق } ۆ مإ ﺂنڳر ﺂنڳ / ﺂنست قلبي ۆشرفتّ